Hamilelik Psikolojisi En Çok Kime Yansıyor?
Anne olmaya aday kişiler, bebek sahibi olmanın vermiş olduğu heyecana ve mutluluğa kapılmış iken, hamileliğin getirmekte olduğu hormonal ve fiziksel değişimlere de alışmaya çalışmaktadır. Başlıca belirtilen sürecin dışarısında görülmekte olan baba adayları eşlerinin yeni durumuna alışmakta baya zorlanabilmektedirler. Bazı baba adayları içinse hamilelik süreci içerisinde yaşanmakta olan duygu olayları ve fiziksel değişimler gözlemlenebilmektedir..
Anne olmaya aday kişiler, bebek sahibi olmanın vermiş olduğu heyecana ve mutluluğa kapılmış iken, hamileliğin getirmekte olduğu hormonal ve fiziksel değişimlere de alışmaya çalışmaktadır. Başlıca belirtilen sürecin dışarısında görülmekte olan baba adayları eşlerinin yeni durumuna alışmakta baya zorlanabilmektedirler. Bazı baba adayları içinse hamilelik süreci içerisinde yaşanmakta olan duygu olayları ve fiziksel değişimler gözlemlenebilmektedir.
Kuvad sendromu olarak adlandırılan bu durum, nadiren de olsa diğer aile üyelerinde ve çocuklarda da görülebiliyor. Academic Hospital’dan Psikiyatri Uzmanı Uzm. Dr. Duygu Biçer, Kuvad sendromu hakkında bilinmesi gerekenleri anlatıyor.
BABALAR DA HAMİLELİK SENDROMU YAŞAR
Kuvad (couvade) sendromu, baba adaylarının hamile eşlerinin gebelikleri boyunca, doğum sırasında ya da her iki dönemde birden çeşitli fiziksel belirtilere yakalandıkları bir bozukluktur. Sözcük, Fransız Bask dilinde kuluçkaya yatmak, yumurtadan çıkmak anlamına gelen couver kelimesinden türetilmiştir. Bu terim, endüstrileşmemiş kültürlerin birçoğunun bireyleri tarafından gerçekleştirilen ilginç bir ritüeli tanımlar. Bu gelenek, doğum sırasında babanın yatağa yatması, oruç tutması veya belli yiyeceklerden uzak durması, doğum sancılarını taklit etmesi ve genellikle doğurmakta olan kadınlara gösterilen ilginin ona da gösterilmesinden oluşan durumlardır.
Sanıldığından daha yaygın
Yapılan çalışmalar kuvad sendromunun yaygınlığının yüzde 11-65 arasında olduğu sonucunu veriyor. Kişilerin yaşamlarını etkilemeyecek düzeydeki belirtiler de dahil edildiğinde oran daha da yükselirken, ortaya çıkan veriler durumun hiç de ender olmadığını gösteriyor. Belirtiler en çok gebeliğin son 3, özellikle son 1 ayında daha sık görülüyor. Örnek olarak; 267 baba adayının üzerinde çalışma yapan Lipkin ve Lamb (1982), yüzde 22’sinin eşlerinin gebelikleri sırasında mide ve bağırsaklarla ilgili (gastrointestinal) yakınmalara tıbbi yardım aradıklarını saptamıştır. Lipkin ve Lamb bu araştırmalara göre, gebeliğin 6 ay öncesinde ve doğumun 6 ay sonrasında baba adaylarında bu yakınmaların hiçbirinin bulunmadığını tespit etmiştir.