Valizimde Gurbet

Tarih 1973 !Soğuk zifiri bir yalnızlık hissi,kış kar… Avusturya/Hohenheims tren istasyonu !.Dedim ki kendime Ahh Şevket nasıl geçer burada bir ömür ! diye başlıyor sözlerine Şevket Şahin

İnsanı en fazla bilinmeyen korkutur ve yine en fazla bilinmeyen cezbeder.

1961 yılında Türkiye ile bazı Avrupa ülkeleri arasında yapılan iş gücü anlaşmasıyla başladı bilinmeyene yolculuğu Türk vatandaşlarının.

Çoğu köyünden ötesini bile görmemiş, kent yaşamını hiçbir şekilde tanımayan, Büyük bölümü okuma yazma bilmeyen, Türkiye’nin en yoksul insanlarının umuda yolculuğu günlerce süren yolculuklar sonrası vardıkları ülkelere attıkları ilk adımla hissettikleri şaşkınlığı, çaresizliği, imkânsızlığı, şokları nice melodilere söz, nice filme konu oldu.

50 yıl önce Sirkeci’den Avrupaya’ya hareket eden trenin içinde gurbetçilere eşlik eden sadece ayrılık acısı vardı.

Köylerinden daha iyi bir yaşam için yola çıkan insanların önemli bir bölümü, değil bulundukları ülkenin farklı dilini bilmek okuma-yazma dahi bilmiyorlardı. Memleketlerinden binlerce kilometre uzakta aileleri için katlandıkları fedakarlık, aile özlemiyle adeta işkenceye dönüyordu. ‘Hele bir gideyim dedim şu gurbete, bir beş yıl kalır, para biriktirir dönerim’ lerle başlanan yolculuklar, bölünen aileler, gurbetten bir türlü para biriktirip dönemeyen babalar, hatta Türkiye’deki ailesini unutup orada yeni bir yaşam kuran kocalar ile de sonuçlanıyor bazen de bu söz yerini buluyor biriken sadece paralar olmuyor değişen hayatlar, acılar, özlemler, çaresizlikler ile geri dönülüyordu.

Avrupa’nın gereksinim duyduğu işgücünü sağlarken çekilen zorluklar değişen, güzelleşen ya da parçalanan hayatlara dair birikimlerin bu gün “ Almancı” diye nitelendiren ikinci kuşağın ne oraya ne buraya ait hissettiği arada kaldığı, üçüncü kuşağın ise Türkiye’ye sadece tatil için geldiği bu başlangıcın yol hikayelerinin buluşma durağı ''VALİZİMDE GURBET''

Fotoğrafcı Volkan Atılgan  15 Ağustos 2015 saat 12 .00 de trt1 de Canlı yayında Ayancık 'ı anlatıyor .