SEN YOKSUN

Artık hiç olmayacaksın biliyorum

Seneler geçtikçe daha çok özlüyorum

Anneciyim…

Seni karanlık gecelerde arıyorum

Uykularımda arıyorum

Sevinç sonra acı bir burukluk

Ahşu Silivri kapı mezarlığı

Sakladı seni göstermiyor;

Dilim varmıyor söylemeye

Sen yoksun….

Hatırladıkça seni

Boğazıma bir şeyler tıkanıyor

İçim ezik ezik

Yavrularım seni sorarlar bana

Anlatırım…

Huşu içinde dinlerler gözleri yaşlı…

Sen onları biliyosun

Onlar seni tanıyorlar,

Beni de al diyemiyeceyim

Çünkü şu Silivri kapı mezarlığı

Artık hiç olmayacak biliyorum.

                         Fikriye Öztürk Boyacı