Radarın Köpekleri ve Camideki Asker

Bizden iki veya üç yıl sonra radara bir yüzbaşı tayin oldu. Uğur Gülbaş. İstihkâm Kıta Komutanı olarak atanan Uğur yüzbaşı, çok kibar biriydi. Onu kısaca tarif etmem gerekirse sanatçı ruhlu biri diyebilirim. O da radar misafirhanesinde kalıyordu. Sık sık kendisi ile güzel sohbetler yapardım. Çok da güzel gitar çalardı. Onu çok ortalarda göremezdik. Doğa yürüyüşlerini çok severdi, bazen mesai saatleri dışında orman içinde bile karşılaştığımız olurdu. Uğur yüzbaşının diğer güzel bir yanı da radarda bulunan kurt köpeklerini sahiplenişi idi. Her yıl yeni doğan yavruları veterinere götürür aşılarını yaptırır, günlük beslenmelerini takip ederdi. Kurt köpekleri de doğa yürüyüşünde onu yalnız bırakmazlardı. Bir anlamda da korumalığını yaparlardı. Yine bir doğa yürüyüşünde Dolay Köyü civarında köpekler bir koyuna saldırmış ve ölmesine neden olmuşlardı. Yanlış hatırlamıyorsam o yürüyüşte Mehmet Bingöl astsubay da varmış. Uğur yüzbaşı ve Mehmet astsubay köylüye koyunun parasını ödemişler. O günden sonra da kurt köpeklerinin sahipleri bu ikili olmuştu.

Radar Tören Alanı – Mustafa Kılıç ve Ahmet Can Akyol

Bir Cuma günü mesai bitiminde her zaman olduğu gibi tören alanında toplanmıştık. İstiklal Marşı okunacak, şanlı bayrağımız göndere çekilecekti. Tören sonrası da araçlara binip hafta sonu tatiline girilecekti. Bu törenleri Cuma günü nöbetçi olan subay organize ederdi. İşte o gün Nöbetçi subayı Uğur Gülbaş yüzbaşımdı. Tüm personel tören alanında toplanmıştık. Uğur yüzbaşım rahat / hazır ol komutunu verdi. Selam dur komutunu verip İstiklal Marşını okumaya başlayacaktık. Selam dur demesi ile birlikte radarın hoparlöründen İstiklal Marşı çalmaya başladı. İşte tam o sırada nereden geldiğini anlayamadığımız kurt köpeği hızla Uğur yüzbaşının üzerine atladı. Uğur yüzbaşım esas duruşunu bozmuyordu, sol eli pantolon çizgisine yapışık, sağ eli ise şapkasının kenarında selam vaziyetindeydi. Köpek de bir an durdu ve Uğur yüzbaşıyı bel hizasından koklamaya başladı. Tüm personelde fıkırdamalar, kıkırdamalar başladı. Daha da komiği köpek yere yatıp debelenmeye başlayınca personel sesli gülmeye başladı. İstiklal marşı bitince, Uğur yüzbaşı da köpeği kovalamaya başladı.

Her tören bitiminde mevzi komutanı önemli bir duyuru varsa konuşur, hepimize iyi tatiller dilerdi. Komutanımız bile gülmekten bu konuşmayı yapamadı. Sadece başka bir subaya törenin tekrarlanması emrini verdi. O günden sonra Uğur yüzbaşıyı köpeklerle gören olmadı. Hatta köpekler bile bir daha görülmedi.

Mustafa Kılıç – Hüseyin Uysal – Faik Ozansoy

Yukarıdaki konuyla ilgili olarak bir anıyı daha paylaşmalıyım. Sözünü ettiğim köpeklerin yemeklerini götüren bir asker vardı. Er yemekhanesinde bulaşıkçı olarak çalışıyordu. Aşçı Nazmi ustanın sıyırdığı işe yaramaz etleri, kemikleri ve artan yemekleri bir kovaya koyar, köpeklerin kulübesine taşırdı. Bu asker rütbeli personeli gördüğü zaman selamını verir ve hemen sorardı, “Komutanım ateşiniz var mı?” Birkaç kez bana da sormuştu, ben de yok diyordum. Bir gün var dedim. “Ateşiniz varsa sigara da vardır, bir dal verir misiniz komutanım,” dedi. Güldüm. Bu asker biraz saf bir çocuktu. Doğal olarak da kızmadım. Bir anlamda radarın maskotu gibiydi.

Otocu Ramazan Uçar ile Cami Önünde

Bir Cuma günü operasyondaki askerlerimizden Yusuf Karataş bana, “Komutanım bu gün mutlaka Cuma namazına gitmelisiniz,” dedi. Nedenini de sorduğumda, caminin asker imamı tezkereye gitti. Onun yerine de Antakyalı namazı kıldıracak. Antakyalı dediğimiz bizlerden sigara isteyen maskottu. Radardaki camiye ilk kez o gün gittim. Çok kalabalık değildi tek tük askerin önünde birkaç astsubay ve Radar Bakım subayımız Ali Rıza Erşen yüzbaşım oturuyordu. Ben de arkalarına oturdum. Biraz sonra sesi güzel bir asker ezan okudu. Ezanın bitmesinden sonra arkalardan imam cübbesi kendisine çok bol gelen ve kafasındaki sarık kulaklarına kadar inen imam mihrapa[1] kadar geldi ve oturdu. Camidekilerin birbirine bakıştığı sırada, imam hiç duymadığımız bir dua okumaya başladı. Duaya başladığı anda da Erşen yüzbaşım ayağa fırladı. İmamın kulağından tuttu ve dışarı attı. Kıçına tekme atıp atmadığını yazmamalıyım. Bulaşık yıkamaktan kurtulmak isteyen Antakyalı asker, ana dili olan Arapça ile cami imamlığına kalkışmış. Günlerce bunu konuştuk. Teskere alana kadar da Antakyalıya imam efendi demeye devam ettik.

Radarda Tören Alanının Son Hali

Radar Camisi 2020

[1] Mihrap; Cami ve Mescitlerde kıble yönünde belirleyici mimari öğe.