Alamancı Öğretmen Yılmaz Yavuz

Köy enstitüsü çıkışlı yazarlarla yaygınlaşan Köylü, zengin-fakir, güçlü-güçsüz, köyden şehire göç ve sonuçları, dar gelirlilerin sorunları gibi konuları eserlerine taşımışlar. Bu yazarlar yapıtlarını konuşma diliyle yazmış, kahramanlarını bölgesel ağızlara göre konuşturmuş, güçlü tasvirler yapmışlar.

13 Mayıs Cumartesi günü Eğitimci Yazar Yılmaz Yavuz büyüğümün davetiyle Sinop “Beyaz Ev” kahvaltıda buluştum. Kahvaltıya Sinop’taki yazarları ve yerel gazeteleri davet etmiş. Kahvaltı sonrası yaptığı kısa konuşmasında yazar dostlarının davetiyle katıldığı Kastamonu Kitap Günleri’ni heyecanla anlattı. Basın ve yazarlarımızla birlikte olma istemi; “Neden Sinop’ta bizler de Profosyanel anlamda Kitap Günleri Yapmayalım?”

Biraz Yılmaz Yavuz öğretmenimden bahsetmek istiyorum. Sinop-Türkeli ilçesi, Ayaz köyündendir. Kastamonu Gül öğretmen Okulu mezunudur. Sinop’un köylerinde 5 yıl öğretmenlik yaptıktan sonra 1973 yılından sonra Almanya’da yaşamına devam etmiştir. Burada eğitimciliğine (15 yıl Türk öğrencilerine ders vermiş) Bu ara İşletme Fakültesini de bitirmiştir. 6 yılda Zihinsel özürlüler okulunda Türk öğrencilerin tost ve danışmanlık öğretmeni olarak çalışmış. 10 yılda kendi uzmanlık alanında Alman ve Türk öğrencilerine özel ders veren Yılmaz Yavuz, çeşitli dergi ve gazetelerde makaleler yazmıştır. Kitap olarak çıkardığı eserleri, “Sınava Sinope Sinop- Bir ezbercisinin romanı ÖĞRETMEN-Buradan Kaçık yok” eserleri ne yeni bir eserde yolda olduğu müjdesidir. Artık yaşamına Sinop’ta devam etmekte…

Kahvaltılı toplantıda “Sinop kitap Günleri” yapılması konusunda komisyon oluşturuldu. Sinop’a ziyaret etmek isteyen Kastamonu’da organizasyonu yapan dostlarla en kısa sürede buluşmak fikir ve görüşlerini almak Başta; Valilik, Belediye başkanlığı ve Üniversite ziyaretlerinin yapılması konusunda karar alındı. Eğitimci yazarımız Yılmaz Yavuz büyüğümün heyecanını katılımcılarda göremedim. Yerel gazetelerde de konuyla ilgili yazı da görememem beni de üzdü. Konuyu bu haftaki köşeme taşımayı borç bildim.

Bu haftaki yazımı; Emile Zala’nın sözüyle bitirmek istiyorum. “Ancak yazıya geçmiş düşüncenin değeri vardır; Geri kalanlar boş çırpınmalardan, rüzgarın alıp götürdüğü bir saatlik hayallerden, başka bir şey değildi.”