Ayancık Spor Külübüne Açıklama

Bir önceki yazım ilçemizde tahliyesi istenen mekan üzerineydi; “Gerekçe her ne olursa olsun buranın devam etmesi” üzerineydi. Bu yazımda ne bir kurumu ne de bir bireyi suçlamak, aşağılamak, saldırmak yanlış yönlendirmek yoktu. Buna karşılık cevaben  “Ayancık Spor Kulübü Başkanlığından açıklama” başlığı altında,  şahsıma hakaret dolu ve de haketmediğim yazıya da bana sorulan her hakarete seviyemi bozmadan cevaplıyorum.

“Hatta eğitimci-araştırmacı bir şovmen yazar” söylemine cevabım; Benim asıl mesleğim öğretmenlik olup mesleğe sınıf öğretmenliği, okul yöneticiliği, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü, İl Milli Eğitim Müdür vekilliğine kadar her aşamada yer alarak 26 yıl sonunda emekliye ayrılmış, 2 yıl dershane müdürlüğü olmak üzere 28 yıl eğitimcilik yapan biriyim. Yani asıl mesleğim Öğretmenliktir. Gelelim Gazeteciliğime;  2009 yılı yerel seçimlerde Ayancık ilçesindeki seçim sonrasında “Şovmen yazar” diyerek beni küçük düşürmeye çalışana, yapılan haksızlık üzerine Ayancık Gazetesine “Konuk yazar” köşesine “Seçimlerin Ardından” başlıklı yazımla başladım ve yazımın bir bölümünde “Benim hakkımdı, ben bilmem şu kadar oy potansiyelim var, yakınmalarıyla Ankara’da yatıp-kalkma, birileriyle ahbap çavuş ilişkiler içinde olmanın sayesinde, nasıl hakaret ettiklerine şahit olduk.” –“Kaybetmiş gibi görünenlerin gerçek gönül dostları, dürüst, dik duruşlarıyla kazançlı çıktılar” Yani bu kardeşime haksızlık yapıldığı düşüncemle gazeteciliğe başladım (8 Nisan 2009) Pardon “Şovmen”liğe… Yine yazdıkları gibi “Kalemim senin için yağdanlığın içerisindeydi” 60 yıllık yaşamımda sizin dediğiniz gibi “vatandaşlarımızı kutuplaştırmaya sevk etmek” bir yana hep birleştirme yanında olmuşumdur. Ama bir kutupum var oda Atatürkçü Cumhuriyet sevdalısı çağdaş demokrat bir çizgide olmam.

“Şovmen” demişsiniz doğru yazma adına Türk Dil Kurumundaki anlamına baktım “Gösteri Adamı” açılımı; “Genellikle şarkı, dans v.b. eğlence gösterisi yapan kişi” diyor. Bu işleri yapanlara saygı duyuyorum bende bu özellikler yok be kardeşim.

Yapılan açıklamanın bir başka bölümünde; “Yerel gazetemizde çok bilen, eğitimci-araştırmacı yazarımız” devamı gelen bölüm için diyorum ki; Evet 8 Nisan 2009 yılında Ayancık Gazetesi’nde başlayan yazılarıma 2 Temmuz 2010 yılında Ayancık Doğuş Gazetesi’ne de köşe yazılarımla ekleyerek (Köşe yazıları, gezi yazıları, Ayancık’ta yaşayan Bizim İnsanlarımız) günümüze kadar geldim. Bunlara Boyabat Haber ve Sinop Bizim Karadeniz gazetelerine de konuk yazar olarak devam etmekte… Şuan Sinop 15 Eylül Gazeteciler Cemiyeti Ayancık Temsilciliği yapmakta olup Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin seminer programında konuşmacı olarak katılarak ve oturum başkanlığı yaparak katkı sunmuş biriyim. Ama yine de asıl mesleğim “öğretmenlik”tir. Hani yazmışsın ya “Bak Hoca…” ülkemde benim mesleğime; muallim, hoca, öğretmen deniyor nasıl hitap edersen kabulümdür be kardeşim.

Bir başka açıklamanda; yaptığınız faaliyetlerde yardımınız odlumu, limitte yazmışsınız, katkı sundunuz mu? diye soruyorsun… “06.03.2002’de “2001-2002 sezonun da vermiş olduğunuz desteğe sporcularım ve kulübüm adına teşekkür ediyorum” diye sizin adınızın yazıp ıslak imzalı “Ayancık Spor Kulübü Başkanlığı” başlıklı teşekkür belgesi vermişsiniz… Yine Ayancık Spor Kulübü İnternet sitenizde kulübünüzle ilgili benim bildiğim iki yazım yer almıştı. 29 Ağustos 2012 tarihli Ayancık Gazetesi’nde “Hep Destek Tam Destek (Ayancık Spor Bal Ligi 3. Grupta) başlıklı destek yazımda da katkı sunmuşum insan görmek istemeyince görmüyor be kardeşim.

“Bu Memlekette ne değerler yıkıldı, satıldı (Apart kafe, hamam sauna) peşkeş çekildi sen ne yaptın Brezilya dizileri, Uzak doğu gezilerini yazıp Penguen Tv Seyrettin”) yazmışsınız. Ben 1997 yılında Ayancık MEM Şube Müdürlüğünde göreve başladım. 2002 yılında AKP İktidarın 37 inceleme ve soruşturmasıyla Ayancık’tan ayrıldım. Suçum ne mi? Seninde katkı sunduğun öğretmen evi – Zübeyde Hanım Anaokulu, Atatürk İlköğretim Okulu, Cumhuriyet ilköğretim okulu projeleri galiba, Atatürkçü Cumhuriyetci çağdaş bir eğitim neferi olmamda diyebilirim. Hukuk mücadelem tam 6 yıl sürdü. Yani Ayancık’ta oralar peşkeş çekilirken ben gazetede yazmıyorum. (1 Yıl içinde Sinop Gelincik İlköğretim Okulu’na eğitim araçlarına ve halkeğitim merkezine görevlendirdiler.) 2003’te emekli olduktan sonra 2 yıl Sinop Umut Dershanesi Müdürlüğü yaptım. 3 Yılda Sinop Belediyesi Özel Kalem Müdürlüğü ve Belediye Başkan Yardımcılığı anlayacağın oralar peşkeş çekildiğinde Ayancık’ta değilim. Yalnız şunu diyebilirim “Hamam saunanın üstünde yurt binasında “Ayancık Ortaöğrenim Öğrenci Yaptırma ve Yaşatma Derneği’nin öğrencilerin zor şartlarda altında olmasından dönemin belediye başkanı rahmetli Mustafa SARISOY büyüğümle konuyu dönemin Milli Eğitim Bakanı Metin Bostancıoğlu’na arz ettik. Sanırım 10 yıllığına Milli Eğitime devredip, modern sağlıklı bir yurda dönüştürülüp, Ticaret Lisemize bağladık Yöneticiliğini Yapan rahmetli Tuncay Karahan kardeşimin büyük emekleri olmuştu. Öğrencilerimize yakışan bir yurda dönmüştü bu konuda katkı sunmuştum. “Brezilya dizileri, Uzak doğu gezileri” aşağılamalarına da ne diyeyim o bizim özelimiz seni kardeş bilen seçiminde kadın kolları başkanlığı yapan eşime haksızlık değil mi? Bu gezilerimizin ücretlerini sen mi veriyorsun? Ha uzakdoğuya daha gitmedim 2020 Mayıs’ında Çin Japonya’ya gidiyorum… Penguen televizyon benim dünyamda yok sen izliyorsun ki yazmışsın.

“Ayancık’ın sorunlarında yerel gazetelere ihtiyacı olduğu zamanlar hiç ortada yoktunuz”a cevabım 10 yıldır iki gazetede yazıyorum haftada iki köşe yazım olsa bine yakın yazmışımdır. Bu yazılarımda Ayancık sorunları da yer almıştır,  Türkiye gündemi de, ama kalemim hiç yağdanlıkta yer almamış ve almayacaktır. Enerjim olduğu sürece de bildiğim doğruları yazacağım ama kimseyi küçük düşürmeden, aşağılamadan. Kimsede ayar vermeye kalkmasın yaşantımda çokca hukuk mücadelesi verdim bundan sonrada vereceğim.  Artık bu konuda Gazeteden cevap yazmayacağım. Mevlananın güzel bir sözüyle bitirmek isterdim ama yinede her zaman bitirdiğim gibi “Sevgi ile kalın”