Ayancık’ta Gördüğüm 3 UFO ve Bıldırcın Avı

Ayancık radarı Türkiye’nin en kuzeyindeki noktada yer alırdı. Bu yüzden de çağrı adı Poyraz idi. Ayancık radarına en yakın radarlar, batıya doğru Bartın radarı. Doğuda ise Perşembe radarıdır. İç kesimde ise Merzifon radarı yer alır. Bu radarlar birbirlerini destekler konumda konuşlandırılmıştır. Yani bir radar uçağı görmez ise diğer radar onun boşluğunu doldurabilirdi. Teknik olarak kısaca böyledir. Türkiye’deki bütün radarlar birbirleri ile irtibat halindedir. Özellikle de komşu radarlar birbirleri ile bilgi alışverişinde bulunurlar.

Bir yaz nöbetinde Bartın radarındaki nöbetçiler Karadeniz üzerinde iki adet uçan cisim olup olmadığını sordular. Verdikleri koordinatları taramama rağmen söz konusu bölgede herhangi bir cisim tespit edemedim. Çok geçmeden söylenen yöne yakın bölgede ben de iki cisim tespit ettim. Bartın radar ile tekrar konuştuğumuzda aynı konumlarda olmadığını fark ettik. Onlar farklı yerde, ben ise farklı yerde cisimleri görmüştüm. Her iki radar da havada asılı gibi duran ve zaman zaman yer değiştiren cisimleri tespit etmiş oldu. Ben çıplak gözle de o yönü incelemek için dışarı çıktım. Hava oldukça açıktı. Yön olarak farklılık olsa da radarda iki adet olarak gördüğümüz cisimlerin üçe çıktığını gözlemledim. Tekrar operasyon odasına döndüm ve irtifa radarını küçük açılar ile yönlendirerek bölgeyi taradım. Yüksek irtifalarda üç adet UFO[1] tespiti yapmıştık. Bartın radarı ile tekrar görüştük ve bunu bir üst makama rapor etmeye karar verdik. Tek başımıza yapsaydık bizle alay ederler endişesi taşıyorduk. Ben tekrar dışarı çıktım. Bilinmeyen cisimleri gözle izledim. Daha sonra üç cisim kayan yıldızlar gibi Rusya yönünde hareketlendiler ve gözden kayboldular.

Radar nöbetlerimizde başka güzel şeylerde olurdu. Eylül ayının ortalarından sonra bıldırcın mevsimi başlardı. Yağmurlu havalarda Karadeniz üzerinden Türkiye’ye doğru göç eden bıldırcınlar radarın ışıklarını görünce karaya geldiklerini anlarlar ve inişe geçerlerdi. Zaten yorgun olan hayvanları fenerlerle tespit eder, üzerlerine Algar[2] ile basardık. Böylelikle zahmetsizce bıldırcınlarımızı avlardık. Gerçi benim çok avladığım söylenemez. Macera olsun diye bir iki kez radarda yakalamıştım.

Ekim ayında yağmurlu bir nöbette şefim Hüseyin Sarıçoban’dan izin istedim. Birkaç arkadaş bıldırcın yakalayacaktık. Hüseyin şefim,“ıslanmayın bu havada, nasıl olsa fazla yakalayanlar veriyorlar. Hem yorulmayın Mustafa’cığım,” dedi. Yine de gitmeme izin verdi. Arkadaşlar ile radarın çevre aydınlatmaları boyunca elimizde Algarlar ile dolaştık. Yakaladığımız bıldırcınları da çuvala koyduk. Dönüşte tam operasyon binasına gelmiştik ki, aklıma cinlik geldi. Operasyon odasının yüksekteki küçük havalandırma penceresinin açık olduğunu gördüm. Çuvaldan aldığım bir bıldırcını içeri attım. İki dakika sonra Hüseyin şefimin yanına gittim. Hüseyin abim çocuklar gibi şendi. Beni görünce, “oğlum ben size gitmeyin demedim mi. Bak bıldırcın kendisi bana geldi,” dedi. Gülüştük.

Hüseyin Sarıçoban deyince onun oğlu Tarık’tan bahsetmemek olmaz. Tarık sekiz dokuz yaşlarındaydı.  Lojman bahçesinin içindeki Yuva gazinosunun hemen önünde uyduruk bir basket potası vardı. Tarık’ı ne zaman görsem o potaya top atıyordu. Zamanım varsa bahçeye girer Tarık ile beraber atışlar yapardım. Tarık’a da topu nasıl atacağını bildiğimce öğretiyordum. Yıllar sonra duydum ki Tarık Sarıçoban Efes Pilsen Basket Takımında oynuyormuş. Babası da emekli olunca Efes’te çalışmaya başlamış. En sonunda da kötü haber bana ulaştı. Hüseyin abim vefat etmiş. Işıklar içinde uyusun.

Geçen sene Ayancık gezimizde Nusret Ekmekçi kardeşimle sohbet ediyorduk. Nusret bana bir bıldırcın avı anısını anlattı. Bıldırcın avlamak için en uygun yerlerden biri de bizim radarın çevresi imiş. Onlar da yağmurlu havalarda radara kadar gelirlermiş. Bazen de telleri geçip radarın kuytu köşelerindeki aydınlatma ışıkları civarında bolca bıldırcın yakalarlarmış. Ava giden avlanır misali bir gün nöbetçi askerler tarafından yakalanmışlar. Nusret de Mustafa astsubayın haberi var, bize o izin verdi deyince, askerler onları bırakmış. Ben de ilk kez duydum. Nusret’e iyi kurtulmuşsunuz dedim.

Bıldırcın küçük ve eti çok lezzetli bir hayvandır. İnsan birçok bıldırcını bir oturuşta yerim der. Ne mümkün, kendine has çok lezzetli bir yağı vardır. Bir tane bile yeseniz tıkanabilirsiniz. Ben hiçbir zaman iki bıldırcın yememişimdir.

[1] UFO; Unidentified Flying Object / Tanımlanamayan uçan nesne.

[2]Algar; Bıldırcın yakalamaya yarayan uzun saplı, fileli av aracı.