Biz; sen ve ben… Birlikte başaracağız!

TÜM ADAYLARDAN İSTEĞİM

Biz; sen ve ben… Birlikte başaracağız!

Dik bir yokuş ülkemiz, dünyamız. Engebeli ve yardımcı olacak etmenler bizleri teker teker yalnız bırakıyor. Ve üstüne bir de bizi ayrı gayrı ilan ediyorlar; bizler, sizler, onlar…

Ne zaman sen ve ben yani ‘biz’ dersek; burası bizim evimiz, sokağımız, mahallemiz, köyümüz, şehrimiz, iş yerimiz, doğamız, ülkemiz, ülkelerimiz… Tüm dünyamız! Sınırları kaldırıp dünyalı olduğumuz gün, sen ile ben bir bütünü oluşturacağız ve bizi kimse yıkamayacak. Unutma ki; ‘biz’ bir bedendeki iki bacağız. Unutma ki; bir bacakla tam olamazsın. Unutma ki; o tek bacakla zıplayarak varabileceğin noktalar çok sınırlı. Güç, sol kolun sağ kolu da tanıdığında kendini hissettirir. Güç ‘BİZ’dedir.

Yaşadığımız yere bizim dediğimiz an ve bunu içselleştirdiğimizde neler olacak farkında mısın? Senin ırkın benim ırkımdan ya da benim ırkım senin ırkından üstün olmayacak. Senin dinsizliğin benim dinimi, benim dinsizliğim senin dinine rahatsızlık veremeyecek. İnsan rengini değil; onun yalnızca insan derisi olduğunu bileceğiz. Senin cinsel içgüdün, benim cinsel içgüdüm, senin ve benim düşüncem, senin siyasi düşüncen, benim siyasi düşüncem ayrımı olmadan, toplumlardaki insanları kadın, erkek, çocuk, yetişkin, yaşlı diye ayırmadan; sen ve ben yani biz bu dünyayı daha başka bir dünya haline getirebilecek ve daha yaşanabilir kılacağız.

Öyle bir kent hayal ediyorum ki… Öyle bir köy; toprak yolda yürürken bana eşlik eden yatakların, televizyonların, bebek bezlerinin olmadığı… Öyle bir mahalle, sokak, sahil düşlüyorum ki; nefes alırken beni boğan bacalarının olmadığı, yenilenebilir, temiz enerjiyle hayatıma eşlik edebilecek… Öyle bir kent hayal ediyorum ben (sen), birleşip ‘BİZ’ olduğumuzda, çiftçimizle, işçimizle, köylümüzle, kentlimizle birleşerek (kooperatifleşerek), basamaklarını adım adım çıkabileceğimiz… Ben bunu seninle hayal ediyorum. Sen ve ben, birlikte ‘BİZ’ olduğumuzda sen de hayal et!

Burhan Doğan