Candan da Öteydin Musa CAN…

Hayatımızda sevdiğimiz birini kaybetmek, bir sabah uyandığınızda onu kaybettiğinizi duymak ne zor imiş. Nasıl canı acıyor insanın. Parmağını bıçak kesse yada çok acı bir biber yesen, bu acıları tarif etmek mümkündür. Ama sevdiğin bir insanı kaybetmek, yolunu kaybetmektir.

Hani bir insan vardır, iyilik yaptıkça mutlu olan, yapılan iyilikleri gördükçe coşan, coştukça daha iyisi olsun diye uğraşan. Hani toplum içerisinde dengeler vardır. Toplum ayarı ve kuralı ne kitapta yazan ne de okulu olan. Adam gibi Adam.. Kimi insan vardır, Allah rızası için, kimi insan vardır egosu için Kimi insanda, toplum için yapar. Allah rızası içinde yapılan iki dua almak ta çok güzeldir.

Yıllar önce yolumuz kesişti 1. Sinop Feshane Tanıtım Günleri’nde. Sinop sevdalısı bir iş adamı olarak tanınıyor ve sevilip sayılıyordu. Sonra çok kez birlikte vakit geçirdik.. Sohbet ettik, arkadaşlık yaptık. Milliyet Gazetesine çok güzel röportaj vermişti.

Aklında fikrinde hep Sinop ve Sinoplular vardı. Ve öylede kaldı. Fakir Babasıydı. Bazen başından geçen olayları, insanları ve bazen de üzüldüğünü anlatırdı. Ancak yapacaklarının hiçbir zaman ön plana çıkmasını istemedi. Yedi, yedirdi. Giydi, giydirdi. Her insanoğluna gücü yettiğince yardımcı oldu. Kendi ifadesi “kazancımın yüzde onunu hayır işlerine ayırsam ne olur ki” derdi. Ve öyle de yaptı.

Yıllarca sigara en iyi arkadaşı oldu! Hastalığını öğrendiğinde sigarayı bıraktı. Her telefon görüşmemizde “kardeşim eğer sigarayı bırakmazsan göreceksin” diyerek devam ediyordu.

Değerli Ağabeyim; ben sigarayı senin sayende bıraktım. Kendisine sigarayı bıraktığımı söylediğimde çok sevinmiş her telefon görüşmemizde adeta takipçisi olmuştu.

Bir hayır işine daha imza atıyordu. Yaşamı boyunca yaptığı her hayır işinde olduğu gibi.. Senin yolun güzel yoldu. Senin mekanını inşallah Allah’ım cennete taşır.

Doğduk, büyüdük ve öldük hepsi bu kadar. Allah rahmet eylesin. Koca yürekli adam.. Yaptığın tüm iyilikler seninle olsun. Musa Can.