Hocaların Hocası (Rasim YANGÖZ)

Yaşayan Köy enstitüsü kuşağının son temsilcilerinden Rasim YANGÖZ hocamız 14.01.2014 günü yaşama veda etti. Cumhuriyet aydınlatmacılığının en önemli eğitim kurumlarından köy enstitülerinin son temsilcilerindendi. Yılların yorgunluğuna vücut dayanamadı.

Rasim YANGÖZ ilçemizde hocaların hocasıydı. sevecen babacan ve entellektüel derinliği olan büyüğümüzdü. Köy enstütülerini referlerinden olup Cumhuriyet sevdalısı Cumhuriyet karşıtlarına  eyilmeyen, bükülmeyen kuşağının aydınlanma ve demokrasi sevdalısı eğitimcilerimizdendi.

Koca çınarımız Rasim YANGÖZ hocamız ilk eşi Fatma YANGÖZ hanımefendiyle hiçbir fedakarlıktan kaçınmayıp ülke ve toplum sevgisi dolu insan olarak yetiştirdiği evlatları; babalarının son anına kadar sağlık sorununun çözümü için ellerinden gelen çabayı gösterdiler. Son nefesine kadar bir an bile ayrılmaksızın gelişmeleri takip ediyor ama kalleş ölüm koca çınar YANGÖZ’ü yaşamdan ayırmıştır…

Bazı insanlar çok özeldir. Bu özel insanlarda çok nadirdir Eğitim Dünyasının Erfelek’teki önemli çınarı Rasim YANGÖZ benim içinde öyle idi. Çocukluğumun ve gençliğimin geçtiği Erfelek’teki evimizin hemen yan komşumuzdu. Ellerinde büyüdüm sayılır. Eğitimim her dönemini takip etmiştir, öğretmenliğimin ilk yılları Rasim Hocamın öğretileri ve tavsiyeleriyle atlatmıştım. Benim mesleğimdeki yöneticiliğimide o yönlendirmiştir.

Çok onurlu kaliteli insandı gözlerinden sorunları vardı uzun yıllarda görmemişti. Liseye devam ettiğim yıllarda Cumhuriyet ve Milliyet Gazeteleri bulmacalarını bana okutur kendisi çözerdi. Yeni oluşmuş terimleride bana sorardı. Bana çok güvenir ve beni çok severdi. Bilemediğim olursa kızar ve üzülürdü. Ben; Rasim Hocamın görmeme zafından yararlanarak birgün önceki Gazete bulmacalarını gösterirdim. Çözdüğümüz gün cevapları olan gazetede biliyormuş edasıyla cevaplandırıdım. Benim içinde ‘ Müthiş bir çocuk bulmacada beni geçecek’ söylemini kullandığında yaptığım bu yanlışı itiraf ettim. O günden sonra bana hiç bulmaca okutmadı. Yaşamım boyunca unutamayacağım bir ders verdi.

Annem Rasim amcayı çok severdi benim annemde son 10 yıldır gözleri görmüyor. Anneme moral vermek için kış gecelerinde akşamları saat 20:00 – 22:00 arası bize sohbete gelir ve onlara hazırlık yapılırdı. Rasim amcanın anneme gösterdiği sevecenlik annemin ona saygısını kaleme dökmek mümkün değil yaşamak gerekir. Hele babamın her ikisinede hizmet sundurması hatta kendisinin hizmeti müthişti.

Birini kabetmek eksilmek demektir. Bir hayatın son buluşu içinizden bir parçanın kopup gidişidir. Ölen kişinin ardından bıraktığı anılar, baktığınız heryerde ise… kalbinizin acıdığını hissedersiniz. Birirni kaybetmek ağır ve derin acıdır. Bir şeyler eksilmiştir, hayat durmuştur. Orhan Veli KANIK’ın dediği gibi ‘Ölüm Allah’ın emri ayrılık olmasaydı’