Tarabalar Dizilirken

Bir yerlerde dedikodu kazanları kaynadı. Bazı her şeyi ne kadar da çok bilirimci, kerametleri kendilerinden menkul adam(!)lar altına ateşleri verdiler de verdiler.

“Eğer ben yapmadıysam ya da ben bu işin bir yerinde ucundan kıyısından tutamamışsam bana da yazıklar olsun!” cümlesinin Ayancukçası, maalesef çamur atayım izi kalsın şeklinde tezahür ediyormuş gibi algılayanlar biraz içimi burdular. İşin sıkıntılı kısmına daha gelmedim.

Maalesef bu kerametleri kendinden menkul zevat, gençleri öylesine etki atına alıyorlar ve kötülüğe, hinliğe, vurdumduymazlığa öyle bir adapte ediyorlar ki bu performans tam da konumuz olan TARABALARa uygun hale geliyor. Hatta bu arkadaşlara tarabalarının arkalarında kalmalarını özellikle rica ediyorum.

Neymiş Ayancık belgeseli yapmak Volkan Atılgan’a mı kalmışmış. Neymiş Volkan Atılgan bu kadar burnu havalardayken nasıl halkla bütünleşirmiş. Yok daha daha neymiş para kazanmasaymış bu işe bu kadar asılmazmış mışmış ta mışmış…

Peki Volkan Atılgan’ı eleştirenler, alanlarda ve etkili olabildikleri kendi yarı çapları sınırları içerisinde vur abalıya diyerek ver yansın ettikten sonra ne yapıyorlar sanıyorsunuz? Gece evlerine gittiklerinde sanal düyadan Tarabalar Sergisinin İstanbul’daki, İzmir’deki ve nihayetinde Bursa’daki etkinliklerinin fotoğraflarını salya sümük gizli gizli seyrederken kafalarını duvarlara vurarak neden bu işin bir ucundan ben de tutamadım pişmanlığını yaşıyorlar.

Ey o, ben bilirimcilerin etkisi altında kalan ve maalesef kendilerine herhangi bir düşünce şekli sunulmayan gençler ( ve gençliğinden yıllar önce vazgeçmiş hemşehrilerim). Eğer biraz bu etkiden kurtulamazsanız, ileriki yaşlarınızda ve dönemlerde sizin anılarınızı canlandıracak, gözlerinizi parlatacak, ruhunuzu ısıtacak, belki artık göremediğiniz ana-babanızın hiç görmediğiniz bir fotoğrafı ile mazi denizinde yüzdürecek tarabalarınızı size sunacak bir Volkan Atılgan’ınız olmayacak.

Not: Şahsen projenin başlangıç aşamasında soyut olarak yanında olduğum bu projenin İzmir’deki sergisine katılmak bana da nasip oldu ve asıl gururu belediye yetkilileri “bugüne kadar burada açılmış hiçbir sergi bu kadar katılımla açılmadı” dediklerinde yaşadım.